MARAŞLIM; BİR HAMASET DESTANI NAHŞEDİLDİ BAĞRINA YURDUMUN ASLANLARI ÖLDÜ İMAN UĞRUNA RUHLARDA BAYRAKLAŞAN ALLAH İÇİN SAVAŞTIR BU ŞEHİTLER DİYARI İŞTE BU YER MARAŞTIR
İşte sana geldim yıllarca sonra Seni çok özledim kahraman şehrim Beni çocuk gibi kollarına al Koynunda hasreti gidereceğim Güzel bacılarım, edelerimle Buluşalım akşam güneş batarken Kaleden Maraş'ı seyredelim hey Madalyalı bayrak dalgalanırken Öyle özledim ki yemeklerini Canım kahvaltıda çörek istiyor Şöyle buz gibi bir meyan şerbeti Maraş peynirinden börek istiyor İçli köftelerim acılı olsun Maraş lâhmacunu beni doyurur Üstüne köpüklü kahve içerken Bir tas da soğuk su verin ne olur Burnumda tütüyor firik tarhana Kırk gündüz kırk gece yiyebilirim Kaymaklı dondurma, fıstık ezmesi Allah'ım sevinçten ölebilirim Öyle özledim ki doğduğum evi Küçük ediğimi, dar sokakları Gençliğimin dolu dizgin geçtiği Oyun oynadığım arkadaşları Ahır dağlarının deli poyrazı Benim için güzel bir türkü tuttur Uğuldasın çamlar gece yarısı Sensiz günlerimi bana unuttur Şarkı söyleyelim gelin bu gece Loş ve serin Döngel Mağarasında Elele kolkola hep beraberce Bir kadeh içelim Pınarbaşı'nda Saraylar, bahçeler istemem artık İstemem gül kokan hoş cariyeler İsterim ki ecel Maraş’ta çalsın Uyurken kapımı bir akşam yeter Âlimoğlu Şu kalenin dili var
Uzunoluk geçilmez
Maraşlı kahramandır
Sen Maraş'ı başka yere benzetme
Yaz gelir güneşi insanı yakar
Eğer ki kalbine düşmüşse sevinç
O zat'ın kalbinde hep ALLAH vardı
MARAŞ toprağında doğup büyüyen
Meşhur sarmısağın elbet bilirim
Sır menzelet barajı hayat kaynağı
Gelir suyun senin ahır dağından
Uzunoluk kahramanlık destanı
Yayladan yaylaya koşar keçiler Destan yazan bir milletin Ahır dağı eteğine oturmuş
